Δευτέρα, Μαρτίου 27, 2006

Aπό την εφημερίδα "Εποχή":

ΙΣΡΑΗΛ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΙΡ ΧΕΒΕΡ, ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ
«ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ»


Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παναγιωτάκη

Πώς θα κυβερνήσει το Καντίμα;

O Σιρ Χεβέρ είναι μέλος του ισραηλινο-παλαιστινιακoύ Εναλλακτικού Κέντρου Πληροφόρησης (AIC-Alternative Information Center), με σημαντική δουλειά στην ανάλυση της οικονομικής πλευράς της ισραηλινής κατοχής. Ήρθε στην Ελλάδα κατόπιν πρόσκλησης του Συλλόγου Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα» και μίλησε στην εκδήλωση του Συλλόγου με θέμα «Παλαιστίνη: Μετά τις εκλογές, τι;». Δυο μέρες πριν τις ισραηλινές εκλογές και την αναμενόμενη νίκη του κόμματος Καντίμα, δυο μόλις μήνες μετά τη νίκη της Χαμάς στις παλαιστινιακές εκλογές και τις απειλές που εξαπέλυσαν πολλές χώρες για διακοπή της βοήθειας προς τους Παλαιστίνιους, με την κατοχή να συνεχίζεται με διάφορους τρόπους, η κουβέντα με τον Σιρ Χεβέρ αποδείχθηκε διαφωτιστική ως προς το παρόν και το μέλλον του παλαιστινιακού προβλήματος.



Τι σήμαινε η νίκη της Χαμάς στις παλαιστινιακές εκλογές;


Η διαφθορά είναι ο κύριος λόγος που πολλοί Παλαιστίνοι ψήφισαν τη Χαμάς, όπως και το γεγονός ότι η Χαμάς έχει μια καθαρή ατζέντα, μια ξεκάθαρη ηγεσία και ένα σχέδιο για το πώς να κάνει πιο αποτελεσματικό τον αγώνα ενάντια στην κατοχή. Επίσης, η Χαμάς κατάφερε να επιβάλλει την εκεχειρία με το Ισραήλ από τον Νοέμβριο του 2004. Η Φατάχ δεν μπορούσε να επιβάλλει εκεχειρία, διότι πολλά μέλη της ήταν δυσαρεστημένα με την ίδια την ηγεσία τους. Η Χαμάς έκανε μια επίδειξη δύναμης, δείχνοντας ότι μπορεί να ελέγξει τα μέλη της. Και οι άνθρωποι της Χαμάς, πάντως, έμειναν έκπληκτοι με το αποτέλεσμα των εκλογών. Δεν το περίμεναν. Όταν βρέθηκαν να ελέγχουν απόλυτα το παλαιστινιακό κοινοβούλιο, ξεκίνησαν αμέσως να διερευνούν τη δυνατότητα συνεργασίας με τη Φατάχ και τις άλλες δυνάμεις. Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να προχωρά.

Γιατί αρνείται η Φατάχ έναν συνασπισμό με τη Χαμάς;

Καταρχήν, η Φατάχ θύμωσε, πικράθηκε, που έχασε τις εκλογές. Δεύτερον, η Χαμάς ήθελε το συνασπισμό για να μοιραστεί τις ευθύνες. Νομίζω πως οι άνθρωποι της Φατάχ θέλουν να δείξουν πως η Χαμάς δεν μπορεί να κάνει την δουλειά που έκαναν εκείνοι. Οπότε, της λένε «είσαι μόνη σου». Αλλά κι ο ίδιος ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Αμπού Μάζεν (Μαχμούντ Αμπάς) είναι δυσαρεστημένος με τη Χαμάς. Δεν αρμόζει, πάντως, σε μένα να πω ποιος είναι ο σωστός τρόπος δράσης για τους Παλαιστίνιους, πρέπει οι ίδιοι να είναι αρχηγοί του εαυτού τους στον πολιτικό τους αγώνα.
Αν η Χαμάς κέρδισε λόγω δυσαρέσκειας, τότε δεν μπορούμε να πούμε ότι οι Παλαιστίνιοι κάνουν, ξαφνικά, στροφή προς τον ισλαμισμό.
Η Χαμάς κέρδισε τις εκλογές για πολιτικούς λόγους, όχι για θρησκευτικούς. Ωστόσο, και τα περισσότερα μέλη της Φατάχ που ξεκίνησε ως κοσμική οργάνωση, είναι μουσουλμάνοι. Δεν βλέπουν καμιά σύγκρουση, καμιά αντίθεση ανάμεσα στην προσωπική τους πίστη και την πολιτική δουλειά που κάνουν. Το ίδιο ισχύει και για κόμματα της αριστεράς, όπως το Λαϊκό Μέτωπο. Δεν πρόκειται για αντίφαση.
Υπάρχει και το ζήτημα της βοήθειας προς την Παλαιστίνη και τις απειλές για διακοπή της μετά την νίκη της Χαμάς.
Οι Παλαιστίνιοι είναι από τους μεγαλύτερους αποδέκτες ανθρωπιστικής βοήθειας ανά κεφαλή. Ως τώρα, όμως, όποτε προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα για αναπτυξιακά προγράμματα και για να χτίσουν μια βιώσιμη οικονομία, το Ισραήλ κατέστρεφε τις υποδομές και τα χρήματα χάνονταν. Καμιά φορά, βομβάρδιζε κιόλας τα ίδια τα εργοτάξια. Οι δωρητές, ιδίως οι Ευρωπαίοι δωρητές, αποφάσισαν να δίνουν πλέον χρήματα μόνο για να γλιτώσει η Παλαιστίνη την πείνα και τις αρρώστιες, μόνο φάρμακα και φαγητό. Το Ισραήλ, όμως, καρπώνεται μέρος αυτών των χρημάτων, καθώς μεγάλο μέρος του φαγητού και των φαρμάκων αγοράζονται από τη δική του αγορά ή εισπράττει δασμούς για να εισαχθούν. Γι’ αυτό ο ισραηλινός στρατός εμποδίζει τους Παλαιστίνιους να δουλεύουν, να μαζεύουν τις σοδειές τους, να παράγουν οτιδήποτε μόνοι τους, έτσι ώστε να στηρίζονται στην ανθρωπιστική βοήθεια. Οι Ευρωπαίοι, κυρίως, δίνουν τόσα λεφτά στην Παλαιστίνη ως βραβείο για την προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας, ως επένδυση για να υπάρξει μεγαλύτερη σταθερότητα στη Μ. Ανατολή, πράγμα καλό για τις τιμές του πετρελαίου. Το Ισραήλ, όμως, εκμεταλλεύεται αυτά τα χρήματα.

Τι θα αλλάξει μετά τη νίκη της Χαμάς όσον αφορά τη βοήθεια;

Όταν η Χαμάς κέρδισε τις εκλογές, άρχισαν οι απειλές για απόσυρση των χρημάτων, συγκεκριμένα των χρημάτων που πάνε στην παλαιστινιακή αρχή. Οι δωρητές είπαν πως θα μεταφερθούν αυτά τα χρήματα στις ΜΚΟ, που ήδη λάμβαναν, και πριν από την νίκη της Χαμάς, περισσότερα χρήματα απ’ ό,τι η Παλαιστινιακή Αρχή. Πρόκειται για μια διαδικασία ΜΚΟποίησης των Παλαιστινίων, που είναι πολύ κακή για τον πολιτικό αγώνα. Οι περισσότερες ΜΚΟ είναι ανθρωπιστικές, ισχυρίζονται ότι δεν είναι πολιτικές, οπότε ξοδεύουν τα χρήματα σε διάφορα προγράμματα, μερικά εκ των οποίων είναι πολύ σημαντικά, αλλά τα χρησιμοποιούν σε μια νεοφιλελεύθερη, απολίτικη λογική. Προσφέρουν δουλειά σε Παλαιστίνιους, αλλά μόνο αν αυτοί μιλούν αγγλικά, αν δεν είναι πολύ πολιτικοποιημένοι ή πολύ θρησκευόμενοι, κι αν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν τον νεοφιλελευθερισμό. Αυτά τα χρήματα, μέσω των ΜΚΟ, στην ουσία αλλάζουν την παλαιστινιακή κοινωνία. Δημιουργούν ένα είδος ελίτ, που δεν είναι πολύ πολιτικοποιημένη, δεν είναι πολύ ριζοσπαστική. Η Χαμάς πρόσφερε κάτι περισσότερο: είπε στους Παλαιστίνιους «θα σας δώσουμε φαγητό, αλλά θα παλέψετε για τα δικαιώματά σας».


Η αποχώρηση των εποίκων από τη Γάζα ήταν ένα θετικό βήμα;


Οι ισραηλινοί απέσυραν τους εποίκους και τους στρατιώτες, αλλά ακόμα βομβαρδίζουν, κάνουν επιδρομές και επιθέσεις στις περιοχές όπου βρίσκονταν οι εποικισμοί, με τέτοια συχνότητα και ένταση, που οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να τις προσεγγίσουν καθόλου. Είναι σαν το Ισραήλ να έχει σηκώσει ένα Τείχος από φωτιά. Το Ισραήλ επίσης ελέγχει όλα τα σύνορα, ακόμα και τα θαλάσσια, με πολεμικά πλοία και πυροβολώντας ψαράδες. Τα δε σύνορα Γάζας-Αιγύπτου ελέγχονται κι αυτά με χρήση καμερών. Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν έλεγχο στη θάλασσα της Γάζας. Το Ισραήλ δεν έχει ανοίξει δίοδο επικοινωνίας, ελεύθερο πέρασμα, ανάμεσα στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα, παρόλο που αυτό ήταν απαίτηση της Ε.Ε., των ΗΠΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αυτή τη στιγμή, μερικά μόνο κομβόι μπορούν να περνούν μέσω Ισραήλ από τη Γάζα στη Δυτική Όχθη, και μόνο αν συνοδεύονται από ισραηλινά στρατιωτικά οχήματα και στρατιώτες που σημαδεύουν με τα όπλα τους Παλαιστίνιους που μεταφέρουν τα εμπορεύματα.


Τι μπορεί να αλλάξει μετά τις ισραηλινές εκλογές, μεθαύριο;


Είναι σχεδόν σίγουρο πως το Καντίμα θα κερδίσει τις εκλογές και ο Εχούντ Ολμέρτ θα είναι ο νέος πρωθυπουργός του Ισραήλ, πιθανότατα σχηματίζοντας κυβερνητικό συνασπισμό με το δεξιό Λικούντ, χωρίς να αποκλείεται η συνεργασία με το Εργατικό Κόμμα. Το Καντίμα έχει δηλώσει ότι θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, που όμως είναι ενάντια στους διεθνείς νόμους, μετακινώντας τη χάραξη του παράνομου Τείχους ακόμη πιο ανατολικά – ήδη χτίζεται ήδη ανατολικότερα από την Πράσινη Γραμμή του 1967 – αποσύροντας κάποιους μικρούς εποικισμούς και κηρύσσοντας μονομερώς τη συνοριακή γραμμή, αγνοοώντας πλήρως τους Παλαιστινίους. Θα χωρίσουν την παλαιστινιακή γη σε 3 ή 4 θύλακες, περικυκλωμένους από το Τείχος σε όλες τις πλευρές. Τότε, το Ισραήλ θα διακηρύξει πως «για εμάς έχουν όλα τελειώσει. Δεν νοιαζόμαστε πια, δεν θέλουμε άλλες διαπραγματεύσεις». Αυτό είναι το «μεγάλο σχέδιο» του Καντιμά.


Το Ισραήλ, ωστόσο, δεν χρειάζεται τη φτηνή εργατική δύναμη των Παλαιστινίων;


Το Ισραήλ εισάγει φτηνό εργατικό δυναμικό από διάφορες χώρες – Ταϊλάνδη, Φιλιππίνες, αφρικανικές χώρες, Ρουμανία κ.λπ. - τους οποίους απασχολεί με μισθούς κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις και σε άθλιες συνθήκες, για να κάνουν τις δουλειές που οι Παλαιστίνιοι έκαναν παλαιότερα. Το Ισραήλ δημιουργεί έτσι μια ακόμα μειονότητα μέσα στο έδαφός του, γιατί θέλει εργάτες λιγότερο «επικίνδυνους» από τους Παλαιστίνιους, πηγαίνοντας ενάντια ακόμα και στην ιδέα που θέλει το Ισραήλ ένα (αμιγώς) εβραϊκό κράτος. Θέλω να τονίσω πως κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν πρέπει να δεχτεί αυτή την ιδέα του «εβραϊκού κράτους», είναι μια ρατσιστική ιδέα. Στο Ισραήλ ζουν πολλοί άνθρωποι, πολλών εθνοτήτων και πολλών θρησκειών. Η ιδέα περί εβραϊκού κράτους θέλει να έχουν πλήρη δικαιώματα μόνο όσοι ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο έθνος και έχουν μια συγκεκριμένη θρησκεία, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα είναι πολίτες β’ κατηγορίας. Οι μη Εβραίοι έχουν περιορισμένα δικαιώματα, και συχνά είναι δύσκολο απλώς και να περπατήσουν στον δρόμο, γιατί μπορεί να δεχτούν επίθεση από την αστυνομία. Είναι ύποπτοι μόνο και μόνο επειδή δεν είναι Εβραίοι. Αυτό σημαίνει εβραϊκό κράτος. Αυτό η Χαμάς – που της ζητείται να αναγνωρίσει το Ισραήλ ως εβραϊκό κράτος - δεν μπορεί να το δεχτεί, γιατί μέσα στο Ισραήλ υπάρχουν ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι που ζουν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.


Ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό «Ιντιφάντα» συνεχίζει τις εκδηλώσεις του με θέμα: «Παλαιστίνη, μετά τις εκλογές τι;»:
Στην Καλαμάτα, την Πέμπτη 30 Μαρτίου, στις 8 μ.μ. στο καφέ μπαρ «Στο Κύμα».
Στα Χανιά, το Σάββατο 1 Απριλίου, στις 8 μ.μ., στα πλαίσια του διημέρου που διοργανώνει για την Παλαιστίνη το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών (Χατζ. Νταλιάνη 69). Στις εκδηλώσεις θα προβληθεί και το ντοκιμαντέρ «Το κλουβί» που δείχνει τις συνέπειες της ανέγερσης του Τείχους του απαρτχάιντ.

1 σχόλιο:

newsact είπε...

Πολύ ωραία η συζήτηση στο ραδιοφωνικό σταθμό. Περιμένουμε τα σχόλιά σου για τις εξελίξεις στο Ισραήλ. Μπορείς αλήθεια να απεικονίσεις στο χάρτη τα σύνορα...